Uzakyol Baş Mühendisler Derneği’nin (UYBM) ilk semineri, Doç. Dr. Günseli Naymansoy’un konuşması olduğu “Meslek Kültürü ve Mühendislik Etiği” başlığı altında gerçekleştirildi.
Doç. Dr. Günseli Naymansoy, İTÜ Denizcilik Fakültesi Müh. Suay Umut Konferans Salonu’nda gerçekleştirilen etkinlikte “bir kadın mühendis olarak” karşılaştığı zorluklarını anlattı.
İlk bölümde “Mühendislikte Etik değerler” isimli sunumunu yapan Doç. Dr. Naymansoy, ikinci bölümde ise mühendislerin uyması gereken ilkeleri, “dürüstlük”, “yasalara uygunluk”, “yetkinlik”, “güvenirlik” ve “bağlılık” olarak açıkladı.
Üçüncü bölümde ise etik ilkelere aykırı davranışları sıralayan Doç. Dr. Naymansoy, mühendislerin aşırma (intihal), sahtecilik, kopya, çarpıtma, uydurma, kırpma, bulandırma, dilimleme ve haksız yazarlıktan uzak durması gerektiğini bildirdi.
Seminerin kapanış konuşmasını yapan UYBM Yönetim Kurulu Başkanı Müh. İlker Meşe ise “bekçi mühendisler”, “kokteyl mühendisler” ve “sorun çözen mühendisler” olmak üzere üç tür mühendis olduğunu, İTÜ Denizcilik Fakültesi’nin ise “sorun çözen mühendisler” yetiştirdiğinin altını çizdi.
Seminerin sonuda ise İTÜ Denizcilik Fakültesi Dekanı Kapt. Prof. Dr. Özcan Arslan, Doç. Dr. Günseli Naymansoy’a teşekkür ederek hediye sundu.
Doç. Dr. Günseli Naymansoy kimdir?
Akademisyen, okutman, araştırmacı yazar. 13 Mayıs 1954 tarihinde Eskişehir’de doğdu. Lise öğreniminden sonra başladığı çalışma yaşamında memur, mühendis, bankacı ve öğretim görevlisi olarak görev yaptı. Üniversite Giriş Sınavında Eskişehir birincisi olmasına karşın çalışmak zorunda olduğu için İ.T.İ.A. Kimya Mühendisliği Yüksek Okulunun ikinci öğretimine devam etti.
Mezuniyetinden sonra İstanbul’da tekstil sektörünün öncülerinden olan bir işletmede mühendis olarak göreve başladı. O yıllarda kadın mühendisler için çalışma koşullarının son derece olumsuz olması, onu başka arayışlara yöneltti. Bu arada Goethe Enstitüsünde ilk ve muhtemelen de son kez açılan “Mühendisler İçin Almanca Programı”nı dereceyle bitirdi.
2003 yılında “English for Economics and Management” adlı ilk kitabını yazdı ve Mühendislik Fakültesi Endüstri Mühendisliği Bölümünde okuttu. Aynı yıl Eskişehir Osmangazi Üniversitesi yayını olarak basılıp halk eğitimi için kullanılan “Ben Nasıl Bir Yurttaşım” adlı kitapçığı yazdı. Öğrencileriyle birlikte bazı köy meydanlarında tiyatro gösterileri yaparak kitaplıklar oluşturdu ve fidan dikimi etkinlikleri gerçekleştirdi.
Üniversitede gerçekleştirdiği etkinliklerden biri, bir üniversitede ilk kez bisiklet takımı kurarak Eskişehir’den Ankara’ya 210 kilometrelik sürüş yaptıkları “Ataya Saygı Bisiklet Maratonu”dur.
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Mühendislik Fakültesinde çalışırken akşam derslerine devam ederek Türk Edebiyatı eğitimi alıp lisans tamamladı ve yüksek lisans derecesini bu alanda aldı. Ankara Üniversitesi DTCF Felsefe Bölümü, Bilim Tarihi Ana Bilim Dalında doktora yaptı. 2009 yılında “Türkiye’de Bilim Kadınları ve Bilimin Gelişimine Katkıları” başlıklı tez çalışmasını tamamlayarak üstün başarı derecesiyle mezun oldu. Tezi, bu konuda Türkiye’de ilk defa yapılan çalışma oldu. Ayrıca “Atatürk’ün Mühendis Kızları” adlı kitabı da basıldığında konusundaki ilk ve tek çalışma oldu.
İlk kadın mühendisimiz olan Sabiha Rıfat Gürayman’ın Anıtkabir inşaatından sorumlu kontrol mühendisliği görevini yürüttüğünü saptayarak hakkında bir bildiri sundu. Daha sonra Genelkurmay Başkanlığına Gürayman’ın bir fotoğrafının Anıtkabir’e konulması için başvuru yaptı. Başvurusunun Genelkurmay Başkanlığınca uygun bulunmasıyla fotoğraf 2008 yılında Anıtkabir Hürriyet Kulesi’ne konuldu.
Yaşamdaki amacını, “Yalnızca iyi ve üretken bir insan olmak” olarak açıklayan Naymansoy, kendi çalışmalarından sonra “Bilimde Kadın” temalı başka çalışmaların yapılıyor olmasıyla mutlu olduğunu ifade etti.
Gençlerin, daha iyi bir dünyada yaşamak istiyorlarsa önce daha iyi bir insan olmak için çaba göstermeleri gerektiğini söyleyen Naymansoy, hâlen toplum yararına etkinliklerine ve bilimsel çalışmalarına devam etmektedir.
Eserleri
Ben Nasıl Bir Yurttaşım? (2003), English for Economics and Management (2003), Eskişehir’e Emek Veren Kadınlar (2007), Türkiye’de Bilim ve Kadın Kongresi Bildirileri (2009, Editör) , Atatürk’ün Mühendis Kızları (2010), Bilimde Cumhuriyet Kadınları (2011), 50 Öncü Türk Kadını (2012), Remziye Hisar – Türk Kimyasının Ana Kraliçesi (2012), Türk Felsefesinin Öncülerinden Tezer Taşkıran (2013), Eskişehir’e Emek Verenler (2014, 2019), Herkes Çevreciyim Der Ama… (Aralık 2014, Şubat 2018,), 50 Öncü Türk Kadını – 50 Frontier Turkish Women (Türkçe-İngilizce, 2015), Gölgeden Gerçeğe (Temmuz 2019), “’Ben…’ (Eylül 2020)”, Korona’lı Günlerimiz (Eylül 2020, Şubat 2021), İnanırsan Başarırsın (Eylül 2021), Anıtkabir’deki Kadın Eli, (Mart 2022)
