Sonu hiç gelmeyecek sandığımız uçsuz bucaksız maviliklerin binlerceyıllık gizemi içinde kaybolup gitmek. Aylarca hasret içinde süren denizyolculuğunda, küçücük bir kara parçasını görebilmenin umut dolu heyecanınıyaşayabilmek. Tükenmeyen hayalleri, bir
Sonu hiç gelmeyecek sandığımız uçsuz bucaksız maviliklerin binlerceyıllık gizemi içinde kaybolup gitmek.
Aylarca hasret içinde süren denizyolculuğunda, küçücük bir kara parçasını görebilmenin umut dolu heyecanınıyaşayabilmek.
Tükenmeyen hayalleri, bir limandan başka bir limana büyük birsabırla sürükleyebilmek.
Dokunabilmek gemi boyu dalgaların tepelerindekiyürek çarpıntısına, yaşayabilmek benliğindeki o inanılmaz sevgiyi, hasretinsarmışken her bir yanını kaygılarınla birlikte.
İşte mavi özgürlüğüm dediğin aşkın bu olsa gerek.
Doyasıya yaşar denizciler hayatlarını kara sevdalı sevgilileri izin verdikçe.
Zamanlarının çoğu o mavi tutkularının uğruna kaybolup gider pervanesularının anaforlarında.
Düşler mi gerçek olur, yoksa kaybolan gerçeklermidir bilinmezliğin halkalarında.
Tan vakti kucaklarken Polaris yıldızınıgökyüzündeki sonsuzluk denizinde, huzur bulur denizcinin ruhu her yeni birseferin ayrılığın habercisi şiir dinletilerinde.
Savrulursa bir kere olsun kainataokyanusların o çılgın dev gibi dalgaları tanrı Zeus’un tapınağından, işte o anbütün korkuların terk edilerek umutların yüreğimizi sardığı andır.
Batı rüzgarı tanrısı vahşi Zephyrus bütün gücünü salarsa eğer denizlerin üstüne,hiç zaman kaybetmeden bütün çılgın rüzgarların üstünü örter denizcilerinsevgili dostu Vega yıldızı.
Bir gürültü kopar zindan karası gecelerin sessizkaranlığında ğöğü yaran su seli olmuş yağmurun ardından. Gök ile denizsanki binlerce yıldır ayrılığın özlemiyle birbirine sığınmış. Kutsal nefesin sahibidoğu rüzgar tanrısı Eurus, yaşamı canlandıran esintileriyle dolduruverirgünlerdir rüzgara hasret kalmış yelkenleri.
Uzaklar hep haber bekler onlardan ama denizci gurbet sularda ayrılık acısından derbeder.
Orion ışık tutsun sana, seyrin kazasız, denizlerin sakin olsun.
Dinle uzaklardan gelen Poseidon’unhaykırışını.
Sana mavinin sonsuz derinliklerinden sunulan bu son tanrılarınölümsüz töreninde tanrıçalar tarafından kutsanacaksın.
Sakın kızdırma onları,gelecek en kötü fırtınaların habercileri olsalar bile.
Bir daha asla denize taş atma, boğuşursun sonra denizin gazabıyla. Sakınçalıkuşu tüyüne bağlama umutlarını, ayrılık olsa bile sevdaların denizinde.
Gurbet sularına hoş geldin Albatros’un ölümsüz ruhu.
Merhametini hiç eksiketme onlardan, çaresizliğin içinde maviliklerde yapayalnız kalmış iken bile.
Dondurucu nefes tanrısı Kuzey rüzgarı Boreas bütün ihtişamı ve gücüyleyayılırken mavi derinliklerin gizemi üstüne, denizci güvertesinde gece gündüzhazır bekler düşlerinde hiç tükenmeyen bir umut ve yüreğinde bir tutam sevgiile.
Yorgun balıkçı sakın sayma tuttuğun balığı, kısmetin sonsuzluğa kadarkapanmasın. Birleşsin bütün ruhlarınız “denizlerin cenneti” Fiddler’s Green’inbenliğinde.
Kimbilir?
Belki de burasıdır henüz keşfedilmeyen yeryüzününen temiz, en saf yüzü.
Döküver gitsin elindeki son kadeh kan kırmızı şarabıdenizin ruhuna, adağın olsun bütün saygınla Neptün’e.
Denizlere düşerekkaybolanların ruhlarını sonsuza dek korunsun o acımasız felaket tanrısınınbütün kötülüklerinden.
Limandan her ayrılışımızda veda ederken sevdiklerimize, hüzünle dolar yüreğimiz, dalgalarla savrulurken umutlarımız ufkun öte yakasındaki hasretin sularına.
Nasıl bir duygudur anlayabilmek mümkün değil.
İşte bizler yinekaybolup gidiyoruz yeni bir bilinmezliğin ardından tam alışmışken yenidensevdiklerimizin varlığına.
Her neyse bu sefer hasret kısa süreceğe benzer, amaayrılık acısı hep aynı yakar yüreklerimizi derinden, derinden.
Denizciler öykülerini okyanusların üstüne rüzgarın kalemiyle ile yazarlar, yıkılmış umutlarını coşturan deniz perilerinin o büyüleyici dans gösterileri hayallerini süslemişken.
Ş.Ünal BENLİALPER
Kaptan-Denizci Yazar
